De interesse onder de Kassapards voor een dergelijk project is altijd zeer groot. Er waren een 60-tal inschrijvingen, voor 9 plaatsen. Al is de motivatie niet altijd in eerste instantie het educatieve of de uitwisseling op zich. Er zijn er altijd die hopen op een heen- (en misschien ook terug) ticket Europa, je hebt studenten die hopen een rijke muzungu aan de haak te kunnen slaan, anderen rekenen dan weer op een stevige per diem. Deze beweegredenen zijn natuurlijk begrijpelijk, het project zou hier hoegenaamd niet mee gediend zijn. De selectie is er dan ook op gericht om onder andere die elementen eruit te filteren.
In ieder geval: voor een eerste groep van een 20-tal gepréselecteerde studenten hebben we vorige week donderdag een infosessie georganiseerd. Kwestie van de puntjes op de spreekwoordelijke i’s te zetten en de wederzijdse verwachtingen duidelijk te stellen. Kawele (die verantwoordelijk was voor deze sessie) en Dhanis (die het project zelf moest voorstellen) hebben dat met zeer veel verve gedaan!

De Kassapards moesten per twee elkaar vragen stellen om vervolgens de ander te kunnen voorstellen aan de groep.
Naast vrij evidente aspecten als opleiding, talenkennis, leeftijd, ‘burgerlijke staat’ en geloofsovertuiging maakte ook bijna iedereen ook melding van het al dan niet bier/alcohol drinken. Voor de vrouwen is dat meestal: ‘Elle prend la boisson... occasionellement’, waarbij ‘boisson’ dan staat voor bier (en ‘sucré’ voor een frisdrank) en ‘occasionellement’ voor ‘bij gelegenheid’.
Als men het heeft over burgerlijke staat, geven de Kassapards vrij openlijk aan naar wie of wat ze op zoek zijn, of zonder gêne commentaar geven op elkaar. Vooral de uitdrukkingen die dan gebezigd worden zijn, euhm, zeer inspirerend: ‘territoire occupée’ (geen verdere uitleg nodig), ‘je cherche une fille qui peut me chauffer’ (hiermee bedoelde de student in kwestie iemand die hem wat uit zijn verlegen schulp zou kunnen halen), ‘célibataire, pas strictement’, ‘celibataire, avec ambitions’,...
De suggesties voor het programma die uit de groep kwamen, geeft waarschijnlijk wel een beeld van de problemen waarmee de Congolese samenleving in het algemeen en de studenten in het bijzonder worstelen. Een 5-tal Kassapards vond het – niet heel verrassend natuurlijk – belangrijk om aandacht te besteden aan het thema ‘onderwijs’: een bezoek aan de unief zelf om aan de VUB-isten te tonen in welke omstandigheden de Kassapards moeten studeren, maar ook aan de provinciale minister van onderwijs. Een 3-tal studenten wilde de VUB-isten laten kennis maken met de manier waarop overheidsbedrijven/instellingen als de Generale de Carrière et Mines (GECAMINES), de Société Nationale de Chemins de Fer Congolaise (SNCC), de Office de Douane (OFIDA) enz functioneren en beheerd worden. Deze studenten betreuren het duidelijk dat deze instellingen maar matig functioneren, terwijl ze een belangrijke bijdrage zouden kunnen leveren aan het welzijn van de bevolking, aan de ontwikkeling van de provincie. In ieder geval: we gaan zien hoe we deze suggesties in het programma kunnen verwerken, ook rekening houdend natuurlijk met de verwachtingen van de VUB-isten.
Op het einde van de namiddag hebben we de studenten nog getrakteerd op een gezamenlijke maaltijd op de zesde verdieping van de ‘Building’, waar een motel (waar gastproffen kunnen verblijven) met bijhorend restaurant is. Vooraf heb ik hen allemaal nog snel even voor de cameralens gekregen, met het volgende filmpje als resultaat:
De VUB-isten zijn dus gewaarschuwd: de Kassapards wachten vol ongeduld en met open armen op hun aankomst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten